Straf achteraf

In de Griekse mythologie kwamen er nogal wat zaken bij kijken als iemand stierf. De dode had een probleem als hij geen geld had voor Charon, de man die de veerpont naar de Onderwereld bestuurde. In de Onderwereld werden de schimmen van de overledenen berecht en ondergebracht in de betreffende afdeling. 


Eén van degenen die het niet getroffen had, was Sisyphus, de stichter en koning van de stad Korinthe. Hij had geprobeerd oppergod Zeus te misleiden en had De Dood in de boeien geslagen. Pas nadat de oorlogsgod Ares eraan te pas kwam, werd hij ingerekend en naar de Onderwereld gebracht. Daar had men een creatief bedachte straf voor hem in petto. De Romeinse filosoof Titus Lucretius Carus (±99 - ±55 v.Chr.) vertelt (De Rerum Natura III.1006-1008) dat hij de straf kreeg,

Om met de schouder een steen de heuvel op te duwen 
Die toch weer terug komt rollen vanaf de top, 
En regelrecht maakt voor het niveau van de vlakte.

Vermoedelijk zou hij daar na een paar decennia wel genoeg van gekregen hebben, maar daar had hij eerder aan moeten denken! De goden lieten graag zien wie de baas was als je daar aan twijfelde.