Een haas met een boodschap

Twee maanden geleden besprak ik wat de koning van Medië Astyarges zij dienaar Harpagus had aangedaan  toen hij een kind dat gedood had moeten worden, liet opvoeden door herders. Dat kind was de latere Cyrus de Grote (6e eeuw v.Chr.) en die bevond zich aan het hof van de koning. De profetie was dat dat kind koning zou worden, maar priesters hadden de koning ervan overtuigd dat dat ik kleine dingen kon zitten en Cyrus was als kind met zijn vriendjes wel eens koning in de spellen die zij speelden. Wel raadden de priesters de koning aan Cyrus terug naar huis te sturen.

Harpagus was echter niet klaar met de hele kwestie. Hij was op de hoogte van de profetie en terwijl hij zijn zoon tussen zijn tanden uithaalde met een tandenstoker, bedacht hij dat Cyrus het ook moest weten en zo de troon kon overnemen. Kennelijk was Harpagus het niet eens met de priesters. De Griekse historicus Herodotus van Halicarnassus (±485 - ±425 v.Chr) vertelt in zijn Historiën wat het beste was dat hij kon bedenken (Historiën I.123.3-4):

[...] Harpagus wilde zijn bedoeling [om Cyprus op de troon te krijgen en Astyages te straffen voor wat hij had gedaan] kenbaar maken aan Cyrus die toen onder de Perzen [de regio die destijds geregeerd werd door de Meden. De Perzen zaten elders]. Maar de wegen werden bewaakt en hij had geen ander plan voor het sturen van een boodschapper dan deze: hij sneed zorgvuldig de buik van een haas open en hij stopte er zonder het verder te beschadigen een papiertje op waarop hij schreef wat hij het beste achtte. Vervolgens naaide hij de buik van de haas weer dicht en stuurde het naar Perzië door zij meest vertrouwde bediende, die hij netten meegaf om te dragen, als ware hij een jager. De boodschapper was geïnstrueerd om Cyrus de haas te geven en hem mondeling te zeggen deze met zijn eigen handen te openen, wanneer niemand anders aanwezig was.

Zo geschiedde. Het feit dat Cyrus later Cyrus de Grote zou worden genoemd, moet voldoende zeggen over het succes van deze missie.